Robiąca przysłowiowe kółka kukułka to, kojarząca się chyba wszystkim z nas, oznaka wiosny. Kukułka zwyczajna to wędrowny ptak średniej wielkości, który dumnie reprezentuje rodzinę kukułkowatych. Zasięg występowania kukułki zwyczajnej jest dosyć szeroki. Zamieszkuje ona strefę umiarkowaną oraz pokrytą lasami część Euroazji i Afryki. Występuje też na obszarach Azji i w Europie, w której dokładnie pomija tylko Islandię.
Nie da się jednoznacznie stwierdzić, jaka jest intensywność występowania tego gatunku na terenie naszego kraju, bowiem w niektórych rejonach jest on bardziej, a w innych mniej, liczebny. Przeważnie spotyka się go na niżowym obszarze kraju. Zamieszkuje on także rozmaite krajobrazy- począwszy od lasów oraz zadrzewień, przechodząc przez tereny rolnicze, kończąc na sąsiedztwie trzcinowisk rosnących przy wodnych zbiornikach. Sylwetka kukułki zwyczajnej jest dosyć smukła.
Jej ogon jest długi oraz klinowaty. Ubarwienie samca i samicy wyraźnie pozwala na rozróżnienie płci osobników. Samiec ma jasnoszarą powierzchnię ciała, głowę, szyję i pierś, zaś ogon jest dużo ciemniejszy, z białymi plamami , a także charakterystyczną pręgą końcową. Spód ciała zdobiony jest natomiast przez poprzeczne prążkowanie w kolorze biało-szarym. Samice posiadają natomiast typowy rdzawy nalot na szyi. Niejednokrotnie można spotkać także samicę, które posiadają na całej powierzchni ciała ciemne, poprzeczne prążkowanie. Czytaj dalej Ptactwo przy zbiornikach wodnych